Kitaplar

Maria’nın tombul vücudu, tarihî, kısa bir Osmanlı levent palasıyla duvara yapıştırılmıştı. Ceset soğuyup ağırlaşınca, kakıldığı duvardan yüzüstü yere düşmüş ve kalbinin yakınından giren palanın ucu, sırtından çıkıvermişti. Cesedin düştüğü yerdeki ucuz halının üzerindeki kan gölü kurumuştu. Duvarda, palanın girdiği yerde ince uzun bir iz vardı. Zor hayatlar yaşayan Maria, Beyhan, Suat, Louise, Eleni ve daha pek çoğunun cinayetle süslenmiş dramlarını, ayakta kalma mücadelelerini, nefreti, kıskançlığı, sevgiyi okurken kendinizden de bir şeyler bulacaksınız.

Ne var ki sizinle ilk karşılaştığımızda, düşünce sisteminiz ile kurduğum bağlantı, bana farklı anlamların yüklenmesine neden oldu ve o zaman düşünce sistemimin içinde "saklı" durduğunu algıladığım "düşünsel elementler" ile ilgilenmeye başladım. Titolayo, tanıyabilip düşünce sistemimiz ile algılayabildiğimiz, enerji aktarımları ile ulaşabildiğimiz diğer gezegenlere göre, şimdilik anlaşılabildiği kadarıyla, evrendeki, yaşanılan en sıcak ortamlardan birisi. Ancak bu durumun ısının çokluğundan mı, yoksa varlığımızın farklı kimyasından mı oluştuğuna bir türlü karar veremiyoruz.

Aşk adına ne çok şey anlatmıştım ona... Sevmenin sonsuz ve sınırsız, koşulsuz vermek olduğunu, ne çok anlatmıştım oysa... Sonu böyle mi olmalıydı? SÖYLENDİKÇE SÜREN, Ben anlattıkça, o da anlattıklarımı kavramayı deniyor ama yaşamış oldukları, geçirdiği sıkıntılar, bizi tam olarak kavramasını zorlaştırıyordu... Koşulsuzluğa inanmıyordu... SÜRDÜKÇE DERİNLEŞEN, İlişkimiz derinleştikçe içindeki korku büyümeye başlamış, teslim olmaktan çekinir olmuştu... Oysa kimse kimseye teslim olmuyor, birlikte bir yaşam kurulmaya çalışılıyordu. DERİNLEŞTİKÇE İÇİNE ÇEKEN, Çünkü yaşamakta olduğunun hiç bir talebi içermeyen bir sevda olduğunun artık o da farkındaydı ve "talep etmeyen bir ilişkinin var olabileceğini" bugüne kadar hiç, ama hiç düşünmemişti, onun için vazgeçiyordu, Vazgeçmesi için gerekli doğruları da arkadaşları ona çoktan vermişlerdi zaten. GİRDAP GİBİ BİR ŞEYLER... Onu içine çeken bu girdaptan kurtulması gerekliydi. Onun sorumlu olduğu bir oğlu vardı ve ondan vazgeçmeyecekti. Girdaba kapılmış olmak doğruları görmesini engellemiş, çocuğuna olan sevgisi ile bir erkeğe olan sevgisini karmakarışık etmesine neden olmuştu... Artık çıkış yoktu. Çaresizlik benim için Müjgân'sız bir yaşamın başlaması demekti...

Cüneyt Ayral, "Zaman Bitti" adlı kitabında, işte bizi bu insanların iç dünyalarına, geçmişlerine ve yaşam tutkularına, korkularına taşıyor. Türk yazın dünyasının bu "yarı gizli" değeri, yine kendine has doğrudan üslubuyla, otobiyografik göndermeleri ve hesaplaşmaları da eksik olmayan bir yapıta imza atmış. Dışarıdan "normal" görünen her canlının, sonuçta aşklarını, cinsel kimliğini, umutlarını bir parçalanmışlık içerisinde yaşayan, kendi içinde kanamaya devam eden, inişli çıkışlı yaşam grafikleri olan birer etli-kanlı birey olduğu gerçeğini yüzümüze vuruyor.. Hem de tabii kendi "normal" görüntümüzün ne olabileceğini bize bilinçaltı sorgulatmayı başararak! Cinsellik ve özel yaşam kesişmeleri, günlük bir üslupla irdelenen bu dünyanın ana ham maddesi. Üç cinsel kimliğe ruhunda, bedeninde ve yaşamında yer açan, bunların her birini de eşit derecede samimiyetle hisseden ve hayatına sokan, gezegenin geçici, kafası karışık misafirlerinin öyküsüne davet ediyor sizi bu kitap. Ömür üstünden yaşanan onca kısa ve uzun ilişkinin, yok olan veya yeniden inşa edilen onca umudun arenasına hoş geldiniz. Dikkat edin, yoksa sizin yaşamınız da araya karışmış olmasın? Bedri Baykam